──═◕◕◕═── Namaluję taniec chmur ze słońcem na niebie, Na wiosennej łące tańczące z wiatrem trawy, tak już bez końca… Krople deszczu na przymkniętych powiekach i uśmiech przyklejony do niewidzialnej szyby pomiędzy nami…

ღ♥ Gdzieś dwie dusze się spotkały na rozstaju dróg… Dokąd iść? Gdzie zmierzać dalej? Gdzie prowadzi Bóg? Długo się zastanawiały w mglistą, ciemną noc… Co uczynić nie wiedziały, ślady zakrył mrok…

──────═◕◕◕═────── Uśmiecham się do marzeń, poukładanych na poduszce, do wspomnień potarganych przez wiatr… Ze snów układam nowe wiersze i wciąż w nadziei trwam… Noc zbiera moje rozbiegane myśli, w kolejną strofę łączy je… W ciemności jest żyć dużo prościej… Gdy świt zagląda już do okien,

––===≡≡ ◊ Mijają dni, mijają lata, przemija człowiek, jak i ten świat, a jednak pamięć wszystko splata, przeszłość i chwilę obecną też… Jakże w to wszystko można uwierzyć, jak objąć myślą minione dni? I jeszcze raz to wszystko przeżyć, co wydawało się już tylko snem…

─────═◕◕◕═───── Wystarczy czasem kilka słów, telefon, list, muśnięcie dłonią, żeby samotność była znów nie taka, by się potykać o nią… Czasem wystarczy kilka chwil, cenniejszych od wszystkiego złota,

─═ڿڰۣڿ_____ Usiądę rankiem na łące z piórem w ręku niczym pędzlem, z kartką papieru tak lekką, jak obłok barwnych motyli i namaluję Ci mój świat świetlisty od tych pasteli… Stworzę ulotną krainę utkaną z porannej rosy… Wprost z serca dodam radości, by w mig powstał czar wiosny, a Ty spojrzysz z zachwytem Uśmiechając się słonecznie……

◕☸ڿڰۣ__________ Chodź ze mną dziś na spacer… daleko… jeszcze dalej… Przyjrzyjmy się obłokom, nie smućmy się już wcale… Zabawmy się ze Słońcem tak jak rozkoszne dzieci… Szczęścia nigdy za wiele, a ono dla nas świeci…