✿________________ Tam się wybiorę dziś nocą, gdzie rącze konie poniosą… Odpłynę tajemnie w marzeniach i niech nic tego nie zmienia… Bo przecież warto marzyć, by mogło coś się wydarzyć… By gwiazdy nam czasem sprzyjały i uśmiech serdeczny posłały…

◕ ❤ ◕ Chciałabym mieć taką moc, by w mig zmienić każdy los… Radość w każde serce wlać i zatrzymać nieco czas… Aby serce nie krwawiło, i bez bólu się obyło, aby szczęście było wokół, by nie ginął już nikt w mroku…

──────═◕◕◕ Tak smutno teraz jest, gdy świat nie szczędzi łez… Chciałabym most przerzucić, by więcej się nie smucić, do słonecznego świata, co radość z wiarą brata.

––––===≡≡ ◊ Magiczne podwórko sprzed lat… to radość i wyobraźnia! Okno otwarte na świat, z widokiem niemal do nieba… Pierwsze spełnianie się marzeń, lot na huśtawce do chmur, wśród mnóstwa niezwykłych zdarzeń, w pamięci osiadłych jak kurz. Dziś takich podwórek już nie ma, są inne zdarzenia i czas, więc szukam tego kamienia, co wyspą był…

────═◕ Niebo na zachodzie w złoto przyodziane, purpury i fioletu też mu nie brakuje, a tam, gdzie z horyzontem tyle barw się styka, jeszcze widać słońce, jak powoli znika. Ostatnie dziś już ślady, ostatnie kolory dzisiejszego dnia, teraz noc powitać nas granatem ten codzienny zaszczyt ma… ──────────═◕

Dawne, ale zgodne z obecną aurą… ────═◕◕◕═──── Drzewo samotne bielą spowite, jak panna młoda w śnieżnym welonie, puch biały ścieżki, aleje kryje, jakże to czyste w swojej zasłonie. Spadają gwiazdy, tańczą na wietrze, mroźnym podmuchem ostro strącone, a każda gałąź jest wysrebrzona i blaskiem słońca też naznaczone… ───────═◕◕◕═───────

ღ_____ Moje pierwsze zdziwienie… dziecięce zapatrzenie, w to, co trwa już od tysięcy lat… Błękitem olśniona, w naturę wpatrzona, staram się zrozumieć ten świat… Te chwile niewinne, zwyczajne, dziecinne, na dnie serca złożone, jak największy skarb, są dzisiaj wspomnieniem, nieśmiałym marzeniem, o tym, co odeszło wraz z upływem lat… ღ________________