Kategoria: Wiersze

  • Jesteś moim Aniołem…

    Anioł zawsze nas ochrania, jest darem boskim – nie trzeba go wzywać. Oblicze twojego anioła ukazuje się zawsze, gdy ze szlachetnością odnosisz się do świata. Jest strumieniem, polem, błękitem nieba. / Paulo Coelho, Pielgrzym / Jesteś Aniołem, który nie zszedł z Nieba bez rozpostartych, śnieżnobiałych skrzydeł, koisz mą duszę ciepłymi słowami, jak kromką chleba. Człowiecza…

  • W adwentowej ciszy…

    Cisza jest żywiołem, w którym formują się rzeczy wielkie. / Thomas Carlyle / Gwiazdy zamilkły w niebiańskiej zadumie, świat się zatrzymał w tym oczekiwaniu, iglasty wieniec, a w nim cztery świece. czas zatrzymany… Niebo goreje, gdy mrok już zapada, jest przepełnione anielską miłością. Parady Świętych wypatrują Zbawcy z wielką czułością.

  • Podróż do marzeń…

    Kiedy się czegoś pragnie, wtedy cały wszechświat sprzysięga się, byśmy mogli spełnić nasze marzenie. / Paulo Coelho, Alchemik / Wyruszam w drogę kwitnących wciąż marzeń, gdzie smętna jesień nie zatarła lata, a jego ślady przenikają rosę na progu świata. Będę się pławić w tych promieniach słońca, którym szaruga nie przecięła drogi, bo to dar Nieba,…

  • Spotkanie po latach… studenckie wspomnienia…

    Nasze życie jest jak wielkie jezioro, wolno wypełniające się strumieniem lat. W miarę, jak woda się podnosi, ślady przeszłości znikają pod nią jeden za drugim. Ale wspomnienia zawsze będą wychylać głowę, póki jezioro się nie przepełni. / Alexandre Bisson / Kadry istnienia zatrzymane w czasie, niczym w albumie, pośród fotografii. Taki sam uśmiech, jak przed…

  • Jesienne flamenco

    Myśli skroplone, z muzyką wiatru wędrując beztrosko w obłoki słów, opadają w tęczowym blasku w ocean umysłu, tworząc poezję duszy… /nulaaa.flog.pl / Wynurzyłam się spod parasola mgły w błogim zapachu świeżego poranka. Ziemia spowita skrzydłami Aniołów powoli pęka. Światło księżyca przebija powietrze za utajonym horyzontem marzeń. Słoneczne wstęgi splatają powoli warkocze zdarzeń.

  • Jesienne okruchy szczęścia

    Zajrzyj w siebie! W Twoim wnętrzu jest źródło, które nigdy nie wyschnie, jeśli potrafisz je odszukać… / Marek Aureliusz / Wplatam mizerne, słoneczne warkocze w tęskne prześwity przekornej jesieni, co chłoszcze deszczem, jak niebiańskim biczem w swoim olśnieniu. Z granatu nieba utkam wnet posłanie dla błogich myśli, zagarniętych świtem, niech blask księżyca tli się w…

  • Mój dom jak kubek mleka…

    Twój dom może ci zastąpić cały świat. Cały świat nigdy nie zastąpi ci domu. / Blaise Pascal / Wieczorny kubek gorącego mleka wiódł do krainy marzeń utajonych, które po chwilach, okraszonych słońcem, były wyśnione. Dom, niczym kubek, rozgrzewał od środka, plejadą uczuć, niczym niezmąconych, gdzie miłość stała wprost na piedestale, wśród upragnionych.